یادداشت اختصاصی حجة الاسلام علی امیری پیرامون بررسی مستندات داروهایی که به نام طب اسلامی و دارو های اهل بیت (ع) عرضه می شود. عمده ی دارو هایی که به نام اهل بیت (ع) عرضه می شود برگرفته از کتاب طب الائمه است که یادداشت زیر به بخشی از اشکالات وارده به این کتاب می پردازد.

بسم الله الرحمن الرحیم

داروهای اهل بیت (ع)!

مرکب یک، مرکب دو، مرکب سه،‌ مرکب چهار، جامع امام رضا ع، قرص خون، شافیه، حضرت محمد ص و بخور مریم و ... .

اینها اسامی داروهایی است که از سوی برخی روحانیون و دغدغه مندان احیای طب، بعنوان تُراثِ اهل بیت (ع) و تنها داروهای ماثور روایی، تبلیغ، ترویج و عرضه می شود.

مَعاجین!
مبنای پیدایش و ساخت این مَعاجین، نه مُستنبِط از کتابُ الله است و نه مرویات اصیل و معتبر مجامع امامیه! و نه حتی عامه! این داروها نه از طُرُقِ کلینی و صدوق رسیده است و نه مفید و طوسی و رضی (رحمهم الله اجمعین)! و نه حتی توثیق هیچ فقیه و عالم و طبیبیست! نه مکاشفه و شهود و رویای صادقه است! نه حتی اوامر موالیان سازمان بهداشت جهانی در وزارت بهداشت! نه مداقه و مشاهده بالینیست و نه حتی آزمایش شده بر موش های آزمایشگاهی! و نه در قوطی عطاران پیدا شده است! و نه حتی نسخه مادربزرگ های ماست!

طب الائمه ابنی بسطام!

بلکه جملگی داروهای فوق الذکر، روایات منقول درکتاب طب الائمه، نوشته دو برادر به نام‏هاى عبد الله و حسين فرزندان بسطام است.
فی الحال فارغ از اينکه آيا واقعا دو برادر به نامهای پسران بسطام وجود خارجی داشته اند و يا نه، پرسش اين است که اين کتاب محصول چه محفل و چه گرايشی است؟
درکتاب طب الائمه ابنی بسطام، روایات کثیری از مفضل جعفي، محمد بن سنان، يونس بن ظبيان و برخی ديگر از رُوات، که سخت مورد توجه غُلات بوده اند به چشم میخورد. برخی ديگر از راويان در اسناد کتاب تنها به طور روشن مورد استناد محافل غلات بوده اند. شماری از آنان هم کسانی هستند که نامشان در کتابهای رجالی ديده نمی شود و احتمالا برگرفته از سنت غاليانی بوده اند که آثار آنان در کتابهای بعدی اماميه يا حذف شده و يا اساسا اين راويان ساخته و پرداخته آن سنتها هستند و لذا مورد بی اعتنايی رجاليان و محدثان مکتبهای قم و بغداد قرارگرفته اند.

قطعا اين کتاب بر مبنای سماع به دست ما نرسیده است!
همچنین با در نظر گرفتن تأخر نسخه های خطی کتاب طب الأئمة که تنها از دوره علامه مجلسی و هم عصران او، مورد شناسايی قرار گرفته، قطعا اين کتاب بر مبنای سماع و قرائت به دست ما نرسیده است و در مدخل کتاب هم از راوی متن سخن به ميان نیامده، اما از متن کتاب به خوبی روشن است که راوی اين متن، در واقع گردآورنده، سازنده و نويسنده اصلی این کتاب بوده است و او دو راوی مذکور را تنها به صورت ساختگی برای اين متن در نظر گرفته بوده است.

غاليان شیعی!

مع ذلک کتاب طب الائمه که تنها منبع دارو های یاد شده است به احتمال قوی متعلق به غاليان شیعی است که آنان را می توان متعلق به اوائل دوره غيبت صغری دانست. از آنجا که شماری از افراد خاندان حکومتگر آل بسطام، علائق غاليانه داشته اند، اين احتمال طرح می شود که پسران بسطام ارتباط و انتساب به آن خاندان داشته باشند.

 سوالات ما از مُدَعیان این داروها:

اما سوالات ما از مُدَعیان و مروجان این داروها:
1.. با چه حجت شرعی و متد فقیهانه ای بر این مَعاجین، برند اسلامی زده و همه را با شلاق دوری از کلام اهل بیت، توبیخ میکنید؟!
2..کدام یک از محدثان کهن اماميه که طُرُقِ مشهور حدیثی را می شناختند این کتاب را نقل کرده اند که حال شما داعیه دار آن شده اید؟!
3.. چرا کتابی که اسانيد حديثی آن عمدتا آشفته، ناشناخته و يا به روشنی ساختگی به نظر می رسد، به اهل بیت و اسلام نسبت میدهید؟!
4..آیا کتابی که متن آن سراسر تعارض و تناقض با اصول طب اسلامی است میتوان به عنوان طب اهل بیت به مردم عرضه شود؟

ظلم و بدعتی نابخشودنی!
فی الحال با کمی نگاه محققانه و بدون تعصب و با چشم پوشی از تمایلات اقتصادی، به وضوح میابید که احادیث موجود در کتاب پسران بسطام هیچ نسبتی با مرویات کهن امامیه ندارد و نسبت دادن آن به اهل بیت (ع) ظلم و بدعتی نابخشودنی خواهد بود.

جهت مطالعه بیشتر در مورد استنادات کتاب طب الائمه و انتساب این کتاب به مجامع غالی شیعی، عریضه ای مختصر، گردآوری شده است که میتوانید فایل pdf آن را دانلود نمایید.

انشا الله به زودی مقاله ای در حوزه نقد محتوایی کتاب طب الائمه تقدیم میگردد، که در خانه اگر کس است... .

و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين
علی امیری — 10 صفر 1438